قوله تعالى: یا أهْل الْکتاب اى اهل تورات و انجیل لم تحاجون فی إبْراهیم چرا حجت میسازید خود را در ابراهیم (ع) و ما أنْزلت التوْراة و الْإنْجیل إلا منْ بعْده و خود نفرستادند نه تورات و نه انجیل، مگر پس ابراهیم، أ فلا تعْقلون (۶۵) هیچ مى درنیاورید؟
ها بیدار بید و گوش دارید أنْتمْ هولاء شما که ایناناید.
حاججْتمْ حجت مىآرید فیما لکمْ به علْم در آنچه شما را بآن علم است.
فلم تحاجون چرا حجت مىآرید؟ فیما لیْس لکمْ به علْم در آن چیز که شما را در آن علم نیست و نه از آن آگاهى؟ و الله یعْلم و أنْتمْ لا تعْلمون (۶۶). و خدا داند و شما ندانید.
ما کان إبْراهیم یهودیا ابراهیم هرگز جهود نبود و لا نصْرانیا و نه ترسا بود و لکنْ کان حنیفا مسْلما لکن حنیفى بود، مسلمان. و ما کان من الْمشْرکین (۶۷) و هرگز از انبازگیران و انباز خوانان با خداى نبود.
إن أوْلى الناس بإبْراهیم اولىتر مردمان به ابراهیم للذین اتبعوه ایشاناند که بر پى اواند و هذا النبی و این پیغامبر و الذین آمنوا و ایشان که بگرویدند و الله ولی الْموْمنین (۶۸) و خداى یار مومنان است و در نصرت و معونت نزدیک بایشان است.
ودتْ طائفة منْ أهْل الْکتاب دوست میدارند گروهى از جهودان، لوْ یضلونکمْ اگر شما را بیراه توانند کرد و از حق شما را بتوانند فریفت، و ما یضلون إلا أنْفسهمْ و بیراه نمیکنند مگر خویشتن را، و ما یشْعرون (۶۹) و نمیدانند.
یا أهْل الْکتاب لم تکْفرون بآیات الله اى اهل کتاب چرا کافر میشوید بسخنان خداى و أنْتمْ تشْهدون (۷۰) و شما گواهى میدهید که تورات حق است.
یا أهْل الْکتاب اى اهل کتاب لم تلْبسون الْحق بالْباطل چرا مىآمیزید راستى را بکژى و تکْتمون الْحق و پنهان میدارید چیزى که راست است و درست، و أنْتمْ تعْلمون (۷۱) و شما میدانید راستى آن.
و قالتْ طائفة منْ أهْل الْکتاب، و گروهى گفت از دانشمندان اهل کتاب قوم خویش را: آمنوا بگروید بالذی أنْزل على الذین آمنوا بآنچه فرو فرستادند بر مومنان، وجْه النهار باول روز بگروید و اکْفروا آخره و بآخر روز از آن اقرار و ایمان باز آئید لعلهمْ یرْجعون (۷۲) تا مگر ایشان که به محمد (ص) گرویدهاند از تصدیق او باز پس آیند.